نگران لكنت زبان فرزندتان نباشيد

لكنت يك اختلال سيالي بيان لفظي است كه بر اساس تكرارها و تطويل هاي غير ارادي، صدادار يا بي صدا، به هنگام انتشار واحدهاي كوچك سخن يعني اصوات، هجاهاي مجزا يا هجاهاي كلمات مشخص مي شود .
لكنت از جمله مشكلاتي است كه با درمان به موقع مي تواند يك عمر آسودگي فرزند شما را به همراه داشته باشد؛ اين در حالي است كه در صورت عدم توجه، در آينده ضربه هاي شديدي را به افراد وارد مي كند. براي درمان اين كار بايد از سنين پايين و در همان ابتداي پيدايش آن اقدام كرد؛ البته به اين نكته توجه داشته باشيد كه بهتر است تا پايان سن 5 سالگي منتظر بمانيد و سپس اگر اين مشكل رفع نشد به درمان آن بپردازيد؛ در اين راه نكات بسيار زيادي هستند كه بايد رعايت شوند كه در ادامه برخي از آنها را براي شما آورده ايم :


1ـ اولين نكته برخوردي صميمانه، آرام و عادي با كودك است؛ هيچ وقت براي مشكلش دلسوزي نكنيد؛ با اين كار به اعتماد به نفس اش آسيب زده ايد؛ مهم ترين نكته وجود اعتماد به نفس در كودكان است .

ـ2 هرگز از نحوه صحبت كردن او تقليد نكنيد؛ حتي زماني كه مي خواهيد مشكلش را برايش توضيح دهيد؛ اين كار هم به ذهن او دستور مي دهد تا بار ديگر به همان نحوه سخن بگويد و هم در برخي مواقع باعث مي شود تا ضربه هاي عاطفي سختي به كودك وارد شود .


3ـ با او نحوه تنفس صحيح را تمرين كنيد؛ ورود هوا از بيني و خروج آن از دهان را به فرزندتان ياد بدهيد؛ ممكن است اين آموزش مدتي به طول انجامد اما مي تواند در روند بهبود بسيار مؤثر باشد .


4ـ به او آموزش دهيد كه شمرده و آرام صحبت كند و مراقب وضعيت تنفسي خودش باشد؛ اين كار را با او تمرين كنيد؛ در تمرينات از كلمات و جملات ساده شروع كنيد و بعد به تدريج بر دشواري آن بيفزاييدـ اگر فرصت كافي اي براي تمرين نداريد، از او بخواهيد خودش هر روز روبه روي آينه تمرين هايي را انجام دهد .

5ـ به او ياد دهيد كه در زمان صحبت، ابتدا جملات را در ذهنش مرتب كند و بعد از نظم دادن، به آرامي آنها را بيان كند .


6ـ هيچ وقت به جاي او صحبت نكنيد؛ مشوق او براي حرف زدن باشيد؛ از جمع بچه ها يا افراد آشنا شروع كنيد و بعد در بيرون از خانه براي او موقعيت هايي را فراهم كنيد كه شروع كننده صحبت باشد تا ترس او از صحبت كردن نيز كاهش يابد .


7ـ حس مشاركت و همكاري را در او تقويت كرده و او را تشويق به شركت در كارهاي گروهي كنيد؛ اين كار مي تواند اعتماد به نفس او را تا حد بسيار زيادي بالا ببرد .


8ـ مهم ترين و تأثيرگذارترين عاملي كه باعث تداوم لكنت مي شود، پايين بودن اعتماد به نفس است؛ براي حل اين مشكل مسئوليت هايي را كه مي دانيد فرزندتان از عهده آنها برمي آيد، به او بسپاريد .


9ـ توجه داشته باشيد در صورتي كه مشكل كودك شديد است، بهتر است از متخصصان گفتار درماني كمك بگيريد .

منبع :روزنامه کیهان



کودکان باهوش


آیا می دانید کودکان باهوش دارای چه مشخصاتی هستند؟چه جور هستند؟


تحقیقات جدید نشان می‌دهد کودکانی که هر شب سر ساعت معینی به رخت‌خواب می‌روند در تحصیلات خود موفق‌ترند.

 

محققان متوجه شدند کودکانی که دارای خواب منظم هستند در یادگیری زبان، خواندن و حل مسائل ریاضی نسبت به کودکانی که در ساعات متفاوتی به رخت خواب می‌روند موفق‌تر هستند.

ادامه نوشته

شیوه‌های تربیتی امام علی النقی علیه السلام


تربیت فرایندی است که شامل مراحل قبل و بعد از تولد کودک می‌شود و از دیدگاه امام امام علی النقی علیه السلام ، چنانچه زمینه تربیتی مناسب فراهم شود، کودک سالمی متولّد می‌شود که توان و استعداد‌های فراوان و مطلوبی خواهد داشت.

 

داشتن الگو و سرمشق مناسب

از منظر امام هادی علیه السلام، وقتی کودک متولد می‌شود، استعداد فطری و آمادگی ذاتی برای یادگیری و تربیت را دارد و می‌بایست یک الگوی تربیتی صحیح را برای او ایجاد کرد تا از مشاهده رفتار آنان، به ویژه از والدین، الگو گیرد و از آنان تبعیت کند و اگر چنین الگویی فرا روی فرزند نباشد، مسلماً تربیت او دچار انحراف خواهد شد.

امام هادی علیه السلام در مرحله اول، قرآن و اهل بیت را به عنوان بالاترین الگوی تربیتی معرفی می‌کند و چنین می‌فرماید:


دارداز جمله چیزهایی كه می توان در این رابطه یاد آور شد:

ادامه نوشته

هفت راه برای درمان لجبازی کودکان

هفت راه برای درمان لجبازی کودکان
هفت راه برای درمان لجبازی کودکان


اصولا”  لجبازی یك نوع رفتار و واكنش نامطلوب است كه به صورت های مختلفی

خود را نشان می دهد، از جمله آسیب رساندن به  خود و  دیگران ، ناسزا گفتن ،

گریه كردن و فریاد كشیدن ، شكستن  وسایل و … در افراد لجباز پایین بودن اعتماد

به نفس و عدم داشتن خود باوری مثبت و پذیرفتن خود واقعی مشهود است.

7 راه برای درمان لجبازی:

پنجره ی اول - مستقّل بارآوردن كودك: در برخورد كلّی در زندگی باید طوری با كودك

رفتار كرد كه او بتواند در امور روزمره ی خود به طور مستقّل و گاهی بدون نیاز به

دیگران  تصمیم بگیرد. البتّه فشارهای منفی را نباید در این خصوص وارد كرد  ، بلكه

باید با راهنمایی های به جا تذكّر داد و روش های صحیح را به موقع به او آموزش داد.

پنجره ی دوم : كودك را تا حدّ  امكان  وادار به عجله و شتاب زدگی نكنیم . معمولا”

خانواده ها در چند كار ، كودك را ناخواسته  یا خواسته به عجله و شتابزدگی وادار

می كنند كه بیشتر مواقع عدم آگاهی والدین در تشدید آ ن ها ، دخالت مستقیم

دارداز جمله چیزهایی كه می توان در این رابطه یاد آور شد:

ادامه نوشته

کودکان، آینه رفتار والدین

کودکان، آینه رفتار والدین

تار و پود روانی اشخاص ،در کانون خانواده به هم تنیده می‏شود. و والدین در تکوین شخصیت سالم، توانا، باتقوا و سازنده ی فرزندان خود نقش انکارناپذیری دارند.
کودک در اوّلین سال‏های زندگی، قبل از این که زبان باز کند، در اثر ارتباطاتی که با اعضای خانواده دارد، تصویری از خویشتن در او ایجاد می‏شود، و هنگامی که زبان می‏گشاید درس‏های زیادی برای سازگاری بیشتر با محیط اطراف می‏آموزد. کودک به تدریج رشد می‏کند و توجه او با قضاوت دیگران درباره ی خود بیشتر می‏شود و خودپنداری او انعکاسی از قضاوت‏ها و ارزیابی‏هایی می‏شود که افراد و اعضای خانواده در مورد او به عمل می‏آورند.
اگر این ارزیابی‏ها نادرست و ناپسند باشد و جنبه ی تحقیرآمیزی به خود بگیرد، کودک خود را تحقیر شده و بی‏ارزش می‏شمارد و این امر در او حس خود کم‏بینی و حقارت ایجاد می‏کند که در مراحل بعدی زندگی باعث آزارهای روحی و عقده‏های روانی می‏گردد.
اگر کودک در رابطه ی خود با خانواده، از پذیرفتن و گرمی و محبّت و از احترام متقابل برخوردار باشد ،که در آن برای شخصیت و سلامت روانی کودک ارزش قائل شوند و به اصطلاح او را آن گونه که هست بپذیرند، کودک خود را عضو با ارزش و مفیدی می‏پندارد و در نتیجه فردی خوش بین و با اعتماد به نفس بار خواهد آمد.


ادامه نوشته

آشنایی با راه‌های علاقه‌مند کردن کودکان به درس خواندن



وقتی موضوع تحصیل بچه‌ها به میان می‌آید، پدر و مادران اغلب افراط یا تفریط را پیشه می‌کنند؛ یا نسبت به این مسئله بی‌توجه هستند یا بیش از حد نگران.

 چگونه می‌توانیم به‌‌طور همزمان به موفقیت و رشد و شکوفایی فرزندانمان کمک کنیم؟ متخصصان به ما کمک می‌کنند تا به شکل درست در این زمینه رفتارکنیم.

کمک به علاقه کودک به یادگیری

کودک از همان اوان کودکی، میل به یادگیری را نشان می‌دهد؛ اولین نقشی که والدین در این زمینه دارند این است که به این کنجکاوی طبیعی کمک کنند. این کمک خیلی زود از سنین بسیار پایین آغاز می‌شود. دونالد وینیکوت، متخصص اطفال و روان‌درمانگر انگلیسی از یک بازی که آن‌را «معرفی اشیاء» می‌نامد، صحبت می‌کند: اشیاء را به کودک نشان می‌دهید و در عین حال نام آنها را همراه با لبخند بر زبان می‌آورید، سپس به او اجازه می‌دهید آن‌را در دستانش بگیرد. بعد‌ها وقتی کودک بزرگتر شد مثلا طی سفر یا بازدید از موزه‌ها او را به فرهنگ علاقه‌مند می‌کنید... کودک باید ایفاگر نقش بماند و پدر و مادر در تکامل و پیشرفتش از او حمایت کنند.

ادامه نوشته